نجوای بیست و هفتم : نگاه

سلام .

چشم ها هیچ وقت دروغ نمی گن . تو زندگی ممکنه هرروز هزاران هزار آدمو ببینیم و بی تفاوت از کنارشون رد بشیم ولی چشم های ما همه اونا رو می بینن و ممکنه حفظشون کنن . 

امروز هم یکی از اون حفظی های چشممُ دیدم . کسی که دیدم آدم گمنامی نیست و خب خیلیا میشناسنش ولی اینکه اون هم حس کنه چشماش شمارو حفظ کرده ، خیلی دلگرمیه . سنگین ترین سوالی که به سراغ اون آدم می ره اینه که : من این آدمُ کجا دیدم ؟؟؟؟؟

امروز هم حس کردم و فهمیدم و هم باور ؛ که چشم ها زودتر از زبان شروع می کنن به حرف زدن ... همه هم زبون این مدل حرف زدنُ بلدن ...

تا تو نگاه می کنی ...

امضا : بانو