نجوای بیست و دوم : ماه مهر

سلام .

اینم از ماهه مهر ، ماهه مهری که می گفتی .

می گفتی اومده که مهربونی کنه . 

اومده که همراهیت کنه

اصلا اومده که هم دلت باشه 

می گفتی هر چیزی رو می تونی ازش توقع داشته باشی الا یه چیز : اینکه بی مهری کنه . مهرشو به دلت نندازه . اصلا راه دلبریش همینه که مهربونی کنه. 

ولی چی شد ... نه تنها مهربونی نکرد ؛ بلکه یه مُهر بزرگ بی تفاوتی زد پایین برگه اش و رفت 

خیلی آروم تر از اونی که فکرشو می کردی رفت ...تو تاریکی شبای بلند پاییزی ، دستکشاشو دستش کرد و رفت کنار خیابون یه طرفه تقویم ایستاد . 

خودش زودتر از من و تو فهمیده بود که مرد میدون مبارزه با پاییز نیست ...

مطمئن باش آبان هم دست کمی از مهر نداره ....

خدا به دل آذر رحم کنه ... یکه و تنها میاد وسط این همه سردی و زردی ، شمع دلشو روشن نگه می داره و اونو می ده به تولد آفتاب ...

اینطور عاشقی کردن آذر ، کار هر کسی نیست ....

دلت عاشق ؛ مثل آذر 

امضا : بانو