نجوای بیست و هفتم : نگاه
دوشنبه, ۱۷ آبان ۱۳۹۵، ۱۱:۴۶ ب.ظ
سلام .
چشم ها هیچ وقت دروغ نمی گن . تو زندگی ممکنه هرروز هزاران هزار آدمو ببینیم و بی تفاوت از کنارشون رد بشیم ولی چشم های ما همه اونا رو می بینن و ممکنه حفظشون کنن .
امروز هم یکی از اون حفظی های چشممُ دیدم . کسی که دیدم آدم گمنامی نیست و خب خیلیا میشناسنش ولی اینکه اون هم حس کنه چشماش شمارو حفظ کرده ، خیلی دلگرمیه . سنگین ترین سوالی که به سراغ اون آدم می ره اینه که : من این آدمُ کجا دیدم ؟؟؟؟؟
امروز هم حس کردم و فهمیدم و هم باور ؛ که چشم ها زودتر از زبان شروع می کنن به حرف زدن ... همه هم زبون این مدل حرف زدنُ بلدن ...
تا تو نگاه می کنی ...
امضا : بانو
۹۵/۰۸/۱۷